Wyrok SN z dnia 11 lipca 1979 r., sygn. I PRN 94/79

Przydatność pracownika do dalszej pracy ocenia się przede wszystkim na podstawie aktualnego jego stosunku do pracy, natomiast długi staż pracy i szczególna sytuacja osobista mogłaby przemawiać na jego korzyść tylko wówczas, gdyby swoje obowiązki pracownicze wykonywał w sposób rzetelny, albo gdyby niewykonywanie ich w sposób zadowalający podyktowane było wyjątkowymi z reguły obiektywnymi okolicznościami.

Przewodniczący: Sędzia SN M. Ratacz-Krzyżanowska. Sędziowie SN: Z. Swieboda (sprawozdawca), E. Jachczyk.

Sąd Najwyższy z udziałem Prokuratora Prokuratury Generalnej PRL, Z. Oborskiego, po rozpoznaniu sprawy z wniosku Janusza P. przeciwko Zakładom Włókien Chemicznych w T. o przywrócenie do pracy, na skutek rewizji nadzwyczajnej Prokuratora Generalnego PRL od wyroku Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Toruniu z dnia 6 lutego 1979 r. uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Okręgowemu Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Toruniu do ponownego rozpoznania.