Wyrok SN z dnia 6 czerwca 1979 r., sygn. III UR 1/79

Przepis § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 października 1975 r. w sprawie podstawy wymiaru renty z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, świadczeń dla pracowników, którzy ulegli wypadkom w szczególnych okolicznościach, oraz świadczeń dla osób wie będących pracownikami (Dz. U. Nr 33, poz. 179), nakazujący w przypadkach w nim określonych uwzględnienie w podstawie wymiaru renty inwalidzkiej kwoty odpowiadającej półtorakrotnemu przeciętnemu wynagrodzeniu miesięcznemu osiąganemu przez pracownika w okresie ostatnich dwunastu miesięcy zatrudnienia przed dniem, w którym zdarzył się wypadek przy pracy, na podstawie art. 49 ust. 1 w związku z art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o  świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U, Nr 20, poz. 105), ma zastosowanie także do pracowników, którzy ulegli wypadkowi przy pracy przed wejściem w życie tej ustawy i którym przyznano rentę inwalidzką na podstawie ustawy z  dnia 23  stycznia  1968 r. o świadczeniach pieniężnych przysługujących w razie wypadków przy pracy (Dz. U. Nr 3, poz. 8).