Wyrok SN z dnia 8 lutego 1979 r., sygn. IV PR 349/78

Twórca wynalazku lub wzoru użytkowego dokonanego w ramach prac badawczych otrzymujący wynagrodzenie za ten projekt na podstawie przepisów prawa wynalazczego, nie może za to samo rozwiązanie uzyskiwać powtórnych korzyści z funduszu efektów wdrożeniowych lub z funduszu nagród wdrożeniowych, o których mowa w § 37 i § 38 uchwały nr 289 Rady Ministrów z dnia 21 grudnia 1973 r. w sprawie zasad finansowania prac badawczych i wdrożeniowych oraz gospodarki finansowej jednostek badawczych i szkól wyższych (M.P. z 1974 r. Nr 2, poz. 9).

Przewodniczący: Sędzia SN T. Szymanek (sprawozdawca). Sędziowie SN: E. Berutowicz, S. Rejman.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu sprawy z powództwa Zbigniewa R. przeciwko: 1) S. Zakładom Rafineryjnym im. L. W., 2) Instytutowi Ciężkiej Syntezy Organicznej w K. o wynagrodzenie za wynalazek, na skutek rewizji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z dnia 23 listopada 1978 r.