Wyrok SN z dnia 31 maja 1979 r., sygn. IV CR 161/79

Okoliczność, że przedmioty zajęte w celu zabezpieczenia grożącej podejrzanemu kary grzywny zostały jednocześnie zajęte jako dowody rzeczowe w postępowaniu karnym, nie stoi na przeszkodzie do uwzględnienia powództwa osoby trzeciej o obalenie domniemania z art. 134 § 1 k.k.w. i o zwolnienie zajętych przedmiotów od zabezpieczenia. Okoliczność ta ma tylko takie znaczenie, że do czasu prawomocnego zakończenia postępowania karnego przedmioty te nie mogą być faktycznie zwrócone osobie uprawnionej bez zgody prokuratora lub sądu, jeżeli są one potrzebne w procesie karnym jako dowód popełnienia przestępstwa.

Przewodniczący: sędzia SN J. Niejadlik.

Sędziowie SN: K. Piasecki, Z. Wasilkowska (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy z powództwa Zofii i Antoniego małż. K. przeciwko Skarbowi Państwa - Sądowi Wojewódzkiemu w K. o zwolnienie od zabezpieczenia na skutek rewizji strony pozwanej od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Krakowie z dnia 27 września 1978 r.