Wyrok SN z dnia 14 maja 1979 r., sygn. II CR 148/79

1.  Adresatem normy zawartej w art. 7 § 2 SMGS, tj. obowiązku uprzedniego uzgodnienia, jest kolej PRL oraz inna kolej uczestnicząca w przewozie międzynarodowym, a nie inny podmiot niż koleje.

2.  Roszczenie oparte na tym, że PKP powinny były zawierać inne umowy niż te, które zawarły, w szczególności za niższym przewoźnym,  dlatego obowiązane są zwrócić nadwyżkę pobranego przewoźnego jest roszczeniem z tytułu przewozów w rozumieniu art 3 ust. 2 ustawy o państwowym Arbitrażu Gospodarczym (Dz. U. z 1975 r. Nr 34, poz. 183). Taka sprawa nie należy do właściwości arbitrażu gospodarczego, lecz do jej rozpoznania powołany jest sąd powszechny (art. 2 k.p.c.).

Przewodniczący: Sędzia SN J. Majorowicz. Sędziowie SN: R. Czarnecki (sprawozdawca), S. Kwiatkowska.