Uchwała SN z dnia 10 października 1979 r., sygn. CZP 63/79

Przewodniczący: Sędzia SN J. Pietrzykowski (sprawozdawca). Sędziowie SN: S. Dmowski, Z. Trybulski.

Sąd Najwyższy, w sprawie z powództwa Heleny B. przeciwko Eugeniuszowi N. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Opolu postanowieniem z dnia 11 kwietnia 1979 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

Czy spadkobiercy powołanemu do spadku po osobie, na którą wystawiona została tzw. karta majątkowa, przysługuje roszczenie przeciwko innemu spadkobiercy, który zrealizował wynikające z karty majątkowej uprawnienie do zaliczenia na poczet nabytej od Skarbu Państwa nieruchomości wartości mienia pozostawionego przez spodkodawcę poza granicami kraju, a jeżeli tak, czy takie roszczenie może być dochodzone w procesie czy też w ramach postępowania działowego?"

uchwalił:

Spadkobierca, któremu na pokrycie opłat za teren państwowy otrzymany w użytkowanie wieczyste i ceny sprzedaży położonego na nim budynku lub lokalu w takim budynku zaliczono wartość pozostawionego za granicą mienia nieruchomego spadkobiercy (art. 17 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach tekst jedn.: Dz. U. z 1969 r. Nr 22, poz. 159 2 późn. zm. oraz § 1 i 2 rozporządzenia z dnia 18 maja 1970 r. w sprawie zaliczania wartości mienia nieruchomego pozostawionego za granicą na pokrycie opłat z tytułu użytkowania wieczystego i ceny sprzedaży położonych na nim budynków Dz. U. Nr 13, poz. 118 z późn. zm.), obowiązany jest rozliczyć się z pozostałym spadkobiercą z korzyści uzyskanej z takiego zaliczenia stosownie do przysługującego mu udziału w spadku. Pozostały spadkobierca może dochodzić roszczenia z tego tytułu w procesie, jeżeli nie toczy się postępowanie o dział spadku.