Wyrok SN z dnia 29 marca 1978 r., sygn. I PR 20/78

1.  Czternastodniowy termin do złożenia odwołania przewidzianego w art, 67 k.p. liczy się od dnia powzięcia przez pracownika wiadomości o tym, że zakład pracy traktuje go jako pracownika, który porzucił pracę.

2.  Pracownikowi, który bezzasadnie został uznany przez zakład pracy za porzucającego pracę, przysługują roszczenia przewidziane w art. 67 k.p., w szczególności o przywrócenie do pracy i o wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy w granicach określonych w art. 57 i nast. k.p. Pracownik nie może natomiast w powyższej sytuacji domagać się wynagrodzenia za gotowość do pracy (art. 81 § 1 k.p.).

Przewodniczący: Sędzia SN W. Formański.

Sędziowie SN: W. Dębicka, E. Brzeziński (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy z wniosku Jerzego G. przeciwko Fabryce Samochodów Małolitrażowych w T. o wynagrodzenie za pracę na skutek odwołania wnioskodawcy od wyroku Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach z dnia 5 października 1977 r.