Uchwała SN z dnia 25 lutego 1977 r., sygn. II UZP 27/76

Przewodniczący: sędzia SN St. Rejman.

Sędziowie SN: S. Perestaj (sprawozdawca), H. Kempisty.

Sąd Najwyższy, z udziałem Prokuratora. Prokuratury Generalnej PRL, St. Dzwonkowskiego, w sprawie z wniosku Walentego O. przeciwko Wschodniej Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w L., o kolejową emeryturę, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Lublinie postanowieniem z dnia 16 listopada 1976 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 66 ustawy z dnia 24 października 1974 r. o okręgowych sądach pracy i ubezpieczeń społecznych

Czy postanowienie Sądu Wojewódzkiego  wydane na  podstawie art. 111 k.k. o zatarciu skazania i uznania go za niebyłe przywraca byłemu pracownikowi kolejowemu prawo do emerytury kolejowej, który je utracił z powodu dyscyplinarnego wydalenia z zatrudnienia na kolei oraz skazania prawomocnym wyrokiem na karę więzienia z jednoczesnym pozbawieniem praw publicznych i obywatelskich praw honorowych", po zapoznaniu się z poglądem Centralnej Rady Związków Zawodowych oraz wysłuchaniu wniosku Prokuratora