Wyrok SN z dnia 10 marca 1977 r., sygn. I PR 205/76

Przepis § 4 ust. 2 uchwały nr 298 Rady Ministrów z dnia 24 listopada 1972 r. w sprawie premiowania pracowników umysłowych zatrudnionych w państwowych przedsiębiorstwach przemysłowych oraz grupujących je zjednoczeniach (M.P. Nr 56, poz. 297 ze zm.) nie upoważnia dyrektora przedsiębiorstwa do zmiany zasad określonych w § 4 ust. l, lecz jedynie stanowi dla niego podstawę do dostosowania postanowień zawartych w uchwale do struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa.

Przewodniczący: Sędzia SN T. Kasiński. Sędziowie SN: M. Rafacz-Krzyżanowska (sprawozdawca), S. Małek.

Sąd Najwyższy, z udziałem Prokuratora Prokuratury Generalnej PRL, K. Soboty, po rozpoznaniu sprawy z wniosku Wacława M. przeciwko Zakładom Przemysłu Bawełnianego w Ł. o wypłatę premii, na skutek odwołania wnioskodawcy od orzeczenia Okręgowego Sadu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi z dnia 12 listopada 1976 r.