Uchwała SN z dnia 22 grudnia 1976 r., sygn. I PZP 58/76

Przewodniczący: sędzia A. Filcek (sprawozdawca). Sędziowie: Z. Stypulkowska, S. Perestaj.

Sąd Najwyższy, z udziałem Prokuratora Prokuratury Generalnej PRL, K. Soboty, w sprawie z wniosku Józefa B. i Waldemara K. przeciwko Zakładom Opon Samochodowych S" w P. o odszkodowanie, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu postanowieniem z dnia 7 października 1976 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 66 ustawy z dnia 24 października 1974 r. o okręgowych sądach pracy i ubezpieczeń społecznych

Czy pracownikom umysłowym zatrudnionym w przemyśle chemicznym wynagradzanym według zasad taryfikacji pracowników umysłowych na podstawie oceny zawartości pracy oraz zasad oceny ich przydatności przysługuje roszczenie o wynagrodzenie według kategorii zaszeregowania odpowiadającej ilości punktów uzyskiwanych na podstawie ich okresowych cech, czy też kategoria zaszeregowania odpowiadająca tej ilości punktów stanowi jedynie górną granicę wynagrodzenia pracownika na danym stanowisku pracy?"

po zapoznaniu się z poglądem Centralnej Rady Związków Zawodowych powziął następującą uchwałę:

Pracownikowi umysłowemu zatrudnionemu w przemyśle chemicznym i wynagradzanemu stosownie do art. 6 rozdziału IV układu zbiorowego pracy dla przemysłu chemicznego z dnia 28 grudnia 1974 r. według zasad taryfikacji na podstawie wartościowania pracy i oceny przydatności pracowników nie przysługuje roszczenie o wynagrodzenie odpowiadające kategorii zaszeregowania wynikającej z ilości punktów uzyskanych w wyniku wywartościowania zajmowanego przez niego stanowiska. Ustalona w tej drodze kategoria zaszeregowania stanowi jedynie górna granicę osobistego zaszeregowania pracownika na danym stanowisku pracy . Również wyniki okresowych ocen przydatności pracownika nie stanowią źródła roszczenia o przyznanie wynagrodzenia odpowiadającego tym wynikom. Służą one kierownikowi zakładu pracy jako materiał pomocniczy w racjonalnej gospodarce kadrowej i płacowej m.in. przy awansowaniu pracowników w ramach zaszeregowania ustalonego dla danego stanowiska pracy oraz posiadanego funduszu płac.