Wyrok SN z dnia 14 stycznia 1976 r., sygn. I PR 158/75

W odniesieniu do pracowników wykonujących czynności związane z bezpieczeństwem ruchu obowiązują szczególne wymagania w zakresie pełnej sprawności umysłowej, psychicznej i fizycznej. Stwierdzenie, że pracownik wykonujący czynności dyżurnego ruchu na kolei znajduje się w stanie nietrzeźwości, choćby to było zdarzenie sporadyczne, upoważnia zakład pracy do przypisania winnemu takiego zachowania się pracownikowi ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych, uzasadniającego w myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 dekretu z dnia 1 stycznia 1956 r. (Dz. U. Nr 2, poz. 11) rozwiązanie z jego winy przez zakład pracy umowy o pracę ze skutkiem natychmiastowym.

Przewodniczący: sędzia T. Kasiński. Sędziowie: J. Knap (sprawozdawca), Z. Zaziemski