Uchwała SN z dnia 18 lutego 1976 r., sygn. III CZP 3/76

Przewodniczący: sędzia J. Majorowicz. Sędziowie: W. Maruczyński, Z. Trybulski (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, w sprawie z powództwa Romana K. przeciwko Tadeuszowi S. o odszkodowanie, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Łomży postanowieniem z dnia 23 grudnia 1975 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

Czy wydany w postępowaniu karnym prawomocny wyrok skazujący, w którym z powództwa adhezyjnego wniesionego przez prokuratora na rzecz pokrzywdzonego zasądzona została żądana kwota z tytułu zadośćuczynienia pieniężnego za krzywdę, korzysta z powagi rzeczy osądzonej w rozumieniu art. 58 k.p.c. w zakresie tego roszczenia, jeżeli pokrzywdzony brał udział w tym postępowaniu w charakterze oskarżyciela posiłkowego i popierał powództwo w rozmiarze zgłoszonym w pozwie jako odszkodowanie częściowe?"