Wyrok SN z dnia 14 maja 1975 r., sygn. II URN 4/75

Żołnierz zwolniony z zawodowej służby wojskowej przed dniem 1 lipca 1954 r., u którego wojskowa komisja lekarska w orzeczeniu, wydanym na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem 1 lipca 1954 r., nie stwierdziła co najmniej 45% utraty zdolności zarobkowej w związku przyczynowym ze służbą wojskową, nie jest uprawniony do renty inwalidzkiej przewidzianej w ustawie z dnia 16 grudnia 1972 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (Dz. U. Nr 53, poz. 341).

Przewodniczący: sędzia Z. Stypułkowska. Sędziowie: S. Rejman, A. Szczurzewski (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Henryka C. przeciwko Wojewódzkiemu Sztabowi Wojskowemu w K. o wojskową rentę inwalidzką, na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości od wyroku Trybunału Ubezpieczeń Społecznych z dnia 6 grudnia 1974 r.

oddalił rewizję nadzwyczajną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sztab Wojskowy w K. decyzją z dnia 1 sierpnia 1973 r. oddalił roszczenia skarżącego o rentę inwalidzką przewidzianą w ustawie z dnia 16 grudnia 1972 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin (Dz. U. Nr 53, poz. 341), ponieważ nie spełnia on warunków określonych wymienioną ustawą.