Uchwała SN z dnia 17 lipca 1975 r., sygn. III PZP 8/75

Przewodniczący: sędzia T. Szymanek.

Sędziowie: K. Zieliński (sprawozdawca), M. Piekarski.

Sąd Najwyższy, w sprawie z wniosku Ewarysta P. przeciwko Zakładom Przemysłu Barwników B." o odszkodowanie, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Łodzi postanowieniem z dnia 20.V.1975 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 66 ustawy z dnia 24 października 1974 r. o okręgowych sądach pracy i ubezpieczeń społecznych

Czy zadośćuczynienie zasądzone przez sąd powszechny podlega potrąceniu w sprawie o odszkodowanie z tytułu choroby zawodowej, przyznawane na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 czerwca 1968 r. w sprawie rozciągnięcia przepisów ustawy o świadczeniach pieniężnych przysługujących w razie wypadków przy pracy na choroby zawodowe (Dz.U. Nr 22, poz. 145), jeżeli w dacie orzekania o zadośćuczynieniu nie stwierdzono choroby zawodowe], a źródłem zagrożenie zawodowe.

postanowił udzielić następującej odpowiedzi:

Jeżeli po prawomocnym zasądzeniu przez sąd powszechny zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę w związku z zawinionym przez zakład pracy rozstrojem zdrowia, wywołanym chorobą zawodową, nie powodującą jeszcze inwalidztwa, poszkodowany pracownik nabył - na skutek zaliczenia go do jednej z grup inwalidów z powodu tej samej choroby po dniu 1.IX.1968 r. uprawnienia do świadczeń w zakresie i na zasadach określonych w rozporządzeniu z dnia 18 czerwca 1968 r. w sprawie rozciągnięcia ustawy o świadczeniach pieniężnych przysługujących w razie wypadków przy pracy na choroby zawodowe (Dz.U. Nr 22, poz. 145), zasądzone przez sąd powszechny zadośćuczynienie pieniężne podlega zaliczeniu na poczet należnego poszkodowanemu pracownikowi od zakładu pracy jednorazowego odszkodowania z tytułu trwałego uszczerbku na zdrowiu, wywołanego wymienioną chorobą.