Wyrok SN z dnia 12 sierpnia 1975 r., sygn. II CR 387/75

Przepis § 17 ust. 1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 25 lipca 1958 r. w sprawie czynszów za lokale użytkowe (Dz.U. Nr 50, poz. 245 z późn. zm.) nie uchyla obowiązku najemcy, przewidzianego w art. 675 § 1 k.c., do zwrócenia budynku po zakończeniu najmu w stanie nie pogorszonym. W świetle tego przepisu § 17 omawianego rozporządzenia powinien być wykładany w tym sensie, że najemca zobowiązany jest do zapłaty drugiej połowy czynszu, jeżeli remontów w ogóle nie wykonywał, lub do dopłaty różnicy między wartością obniżki czynszu a kosztami dokonanych już remontów, jeżeli remonty częściowo przeprowadził, w wypadku gdy pogorszenie stanu budynku jest wyłącznie wynikiem niewykonywania remontów w terminie określonym umową.

Jeżeli istotne pogorszenie stanu budynku wynika również z innych przyczyn, w szczególności z niewłaściwego eksploatowania budynku, wynajmującemu przysługuje na zasadzie art. 471 k.c. prawo domagania się odszkodowania za szkodę spowodowaną nienależytym wykonaniem umowy.