Wyrok SN z dnia 25 października 1974 r., sygn. III PRN 38/74

Sprawy sporne z dziedziny wynalazczości pracowniczej jako sprawy, u których podłoża leży stosunek pracy są rozpatrywane w sądach powszechnych z odpowiednim zastosowaniem przepisów art. 459 i n. k.p.c. o postępowaniu odrębnym w sprawach o roszczenia pracowników. Rozpoznawanie rewizji nadzwyczajnej na rozprawie uzasadnia ostateczne rozstrzygnięcie tego rodzaju spraw w formie wyroku (art. 420 § 1 k.p.c. w związku z art. 423 § 1 i art. 316 § 1 k.p.c.). Przepis art. 421 § 2 k.p.c. nakłada na Sąd Najwyższy obowiązek badania, z urzędu, czy zaskarżone rewizja nadzwyczajną orzeczenie narusza interes Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, gdy rewizja ta została złożona po upływie sześciu miesięcy od uprawomocnienia się zaskarżonego orzeczenia. W interesie bowiem porządku prawnego leży uchylenie takiego orzeczenia bez względu na to, czy organ wnoszący rewizję nadzwyczajną powołał się na tę podstawę zaskarżenia.