Wyrok SN z dnia 5 kwietnia 1974 r., sygn. I PR 102/74

Załączony do zarządzenia Ministra Szkolnictwa Wyższego z dnia 7 marca 1957 r. wykaz prac szczególnie szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych, w zasięgu styczności z materiałami zakaźnymi (pkt 2), wymienia tylko maksymalna wysokość dodatku za te prace (30% uposażenia zasadniczego).

Rektor, ustalając wysokość procentową dodatku w trybie przewidzianym przez przepisy omawianego zarządzenia, jest jedynie związany określonymi w wykazie granicami, przy czym decyzja taka, jeżeli nie przekracza wskazanych w wykazie granic, jako podjęta przez rektora w ramach przyznanych mu uprawnień, nie może być w procesie podważana. W szczególności sąd nie jest władny odmiennie określić wysokości dodatku specjalnego na podstawie odmiennej oceny stopnia szkodliwości dla zdrowia lub uciążliwości wymienionych w wykazie prac.