Wyrok SN z dnia 9 sierpnia 1974 r., sygn. II CR 396/74

1.  Okoliczność, że dwa zdarzenia nastąpiły w wyniku jednego wypadku komunikacyjnego, nie ma wpływu ani na zasadę, ani na wysokość roszczeń dochodzonych przez poszkodowanego. Koszczenie poszkodowanego o zadośćuczynienie za krzywdę, wyrządzoną mu przez spowodowanie uszkodzenia ciała i rozstroju zdrowia (art. 445 § 1 k.c.), oraz roszczenie

0 odszkodowanie w związku ze znacznym pogorszeniem sytuacji życiowej wskutek śmierci jego ojca są roszczeniami odrębnymi i od siebie niezależnymi.

2.  Brak jest podstawy prawnej do przyjęcia, że roszczenie poszkodowanego przeciwko sprawcy wypadku w komunikacji oraz przeciwko Państwowemu Zakładowi Ubezpieczeń z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej o naprawienie szkody Wyrządzonej tym wypadkiem zostało zaspokojone świadczeniami Państwowego Zakładu Ubezpieczeń na. rzecz tego poszkodowanego z tytułu umownego ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków młodzieży szkolnej.