Wyrok SN z dnia 12 lipca 1974 r., sygn. II CR 337/74

Przy ustalaniu równowartości nakładów koniecznych, ulegających na podstawie art. 226 § 1 k.c. zwrotowi na rzecz samoistnego posiadacza w dobrej wierze, uwzględnia się nie tylko te korzyści, które samoistny posiadacz uzyskał z rzeczy po chwili decydującej o utracie po jego stronie dobrej wiary, ale także korzyści uzyskane przez okres trwania dobrej wiary, a więc przez cały czas posiadania.

Przewodniczący: sędzia W. Maruczyński.

Sędziowie: S. Rudnicki (sprawozdawca), S. Dmowski.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu sprawy z powództwa Stanisława i Józefy małżonków C. przeciwko Skarbowi Państwa Urząd Dzielnicowy Ł.-B. o. 100 629 złotych na skutek rewizji pozwanego od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Łodzi z dnia 5 grudnia 1973 r.,

I.  zmienił zaskarżony wyrok w części uwzględniającej powództwo i orzekającej o kosztach procesu w ten sposób, że zasądzoną kwotę 31 752,40 zł z odsetkami obniżył do kwoty 15 283,20 zł z 8%; zniósł wzajemnie między stronami koszty procesu i odstąpił od obciążania powodów kosztami sądowymi powyżej sumy zasądzonej w pkt 3 zaskarżonego wyroku;