Wyrok SN z dnia 11 stycznia 1973 r., sygn. II CR 648/72

Okoliczność, że osoba trzecia pokrywa zobowiązanie jednego z dłużników solidarnych, nie stanowi przeszkody do przyjęcia, iż nastąpiło wzbogacenie się drugiego z tych dłużników, gdyż zwolnienie z długu w drodze zaspokojenia wierzyciela przez jednego z dłużników /art. § 1 k.c./ jest uzyskaniem korzyści w rozumieniu art. 405 k.c. przez pozostałych dłużników solidarnych. Korzyścią majątkową w rozumieniu art. 405 k.c. jest nie tylko bezpośrednie przesunięoie wartości majątkowych z majątku zubożonego do majątku wzbogaconego, ale również zapłacenie przez zubożonego długu, do którego zapłaty był zobowiązany wzbogacony. Możliwość żądania wydania korzyści lub zwrotu równowartości, na podstawie przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu, nie jest uzależniona od wykazania przez wierzyciela, że dokonał on świadczenia w wykonaniu czyjegoś polecenia. Jedyną przesłanką konieczną do przyjęcia istnienia wzbogacenia jest wskazanie, że doszło do uzyskania korzyści majątkowej kosztem innej osoby - bez podstawy prawnej.