Postanowienie SN z dnia 10 lipca 1972 k., sygn. I PR 129/72

Wykładnia przepisu art. 461 § 3 w związku z art. 393 § 1 k.p.c. upoważnia do przyjęcia wniosku, że merytoryczna bezpodstawność zarzutów rewizyjnych, prowadząca do oddalenia rewizji, uprawnia sąd rewizyjny do uznania skuteczności oświadczenia procesowego pracownika w przedmiocie cofnięcia rewizji i zrzeczenia się roszczenia, choćby nawet W subiektywnym przekonaniu pracownika został on skrzywdzony przez zakład pracy, a rewizję cofnął nie dlatego, że uznał zarzuty jej za bezpodstawne, lecz tylko dlatego, aby uniknąć dalszego prowadzenia procesu. Zgodnie z art. 203 § 3 w związku z art. 393 k.p.c. sąd rewizyjny może w takiej sytuacji na posiedzeniu niejawnym uchylić zaskarżony wyrok i umorzyć postępowanie w sprawie, jeśli pismo procesowe w przedmiocie zrzeczenia się roszczenia wniesione zostało przed wyznaczeniem rozprawy rewizyjnej.