Wyrok SN z dnia 7 grudnia 1972 r., sygn. II PR 262/72

W procesie o odszkodowanie od pracownika, któremu powierzono mienie z obowiązkiem wyliczenia się, nadwyżki surowca uzyskane w wyniku wadliwego obrotu lub wadliwego procesu produkcyjnego nie mogą stanowić wyrównania szkody powstałej w wyniku nadmiernego zużycia innego surowca; tego rodzaju kompensata usprawiedliwiałaby samowolne dysponowanie przez pracownika powierzonym mu mieniem zakładu pracy, a także sprzyjałaby produkcji towarów i usług złej jakości.