Wyrok SN z dnia 23 czerwca 1972 r., sygn. III URN 6/72

Zawarte w przepisach płacowych zastrzeżenie, że pracownikom nie korzystającym z częściowo nieodpłatnego wyżywienia nie przysługuje z tego tytułu żaden ekwiwalent, przesądza o tym, iż wartości nie opłaconego przez pracownika wyżywienia nie wlicza się do podstawy wymiaru renty, gdyż tego rodzaju świadczenie nie jest opłacane z osobowego funduszu płac.

Przewodniczący: sędzia W. Glabisz (sprawozdawca). Sędziowie: M. Piekarski, Z. Stypułkowska, A. Szczurzewski, K. Zieliński.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Haliny K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych - Oddział w B. o podstawę wymiaru renty na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości od wyroku Trybunału Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 9 lutego 1971 r.,uchylił zaskarżony wyrok Trybunału Ubezpieczeń Społecznych i wyrok Okręgowego Sądu Ubezpieczeń Społecznych w Toruniu z dnia 21 września 1970 r.; zatwierdził decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych - Oddział w B. z dnia 28 marca 1970 r.