Wyrok SN z dnia 11 stycznia 1972 r., sygn. I PR 389/71

Do zgłoszonych przez pracownika w granicach art. 465 k.p.c. nowych roszczeń, po przekazaniu do sądu sprawy podlegającej właściwości komisji rozjemczej, nie ma zastosowania prekluzja z art. 473 k.z., choćby usprawiedliwiające te roszczenia twierdzenia faktyczne przytoczone zostały przez powoda po upływie roku od zakończenia stosunku pracy; sąd może w zastępczym wypełnieniu uprawnień komisji rozjemczej uwzględnić spóźnienie nowego roszczenia w myśl zasad art. 6 dekretu o zakładowych komisjach rozjemczych (Dz. U. z 1954 r. Nr 10, poz. 35).

Przewodniczący: sędzia J. Krzyżanowski. Sędziowie: K. Zieliński, T. Kasiński (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu sprawy z powództwa Tadeusza O. przeciwko Przedsiębiorstwu Usług Reklamowych Reklama" w P. o sprostowanie opinii i o zapłatę, na skutek rewizji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Poznaniu z dnia 13 września 1971 r.