Wyrok SN z dnia 28 marca 1972 r., sygn. I PR 54/72

Wyrażona w art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 14 kwietnia 1937 r. o układach zbiorowych pracy (Dz. U. Nr 31, poz. 242) zasada, według której postanowienia indywidualnych umów o pracę mniej korzystne dla pracownika od postanowień układu zbiorowego pracy podlegają z mocy prawa zastąpieniu przez postanowienia układowe, ma zastosowanie tylko w sytuacji, gdy strony, które podlegają z mocy ustawy układowi zbiorowemu pracy (art. 5 ustawy), zawarły umowę indywidualną na warunkach mniej korzystnych dla pracownika od postanowień układowych. Zasada ta nie ma natomiast zastosowania wówczas, gdy strony nie podlegają z mocy ustawy układowi zbiorowemu pracy, lecz tylko w umowie indywidualnej poddały się określonemu układowi, odsyłając ogólnie do jego postanowień, jednakże określiły jednocześnie w umowie indywidualnej wysokość wynagrodzenia pracownika w sposób odmienny, choćby mniej dla niego korzystny niż w układzie.