Wyrok SN z dnia 19 sierpnia 1972 r., sygn. I PR 226/72

Wystawienie przez kółko rolnicze rachunków zleceniodawcom robót kontrahentom umowy zawartej z kółkiem rolniczym w celu uzyskania zapłaty od tych kontrahentów nie jest równoznaczne z uznaniem istnienia długu w stosunku do wykonawcy robót.

Przewodniczący: sędzia T. Kasiński (sprawozdawca).

Sędziowie: A. Filcek, M. Piekarski.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu sprawy z powództwa Józefa D. przeciwko Kółku Rolniczemu w L. o zapłatę na skutek rewizji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Lublinie z dnia 22 grudnia 1971 r., oddalił rewizję.

Uzasadnienie

Powód żądał zasądzenia od pozwanego Kółka Rolniczego kwoty 212 441 zł, twierdząc, że w czasie gdy był zatrudniony w tym Kółku Rolniczym w charakterze kierownika zakładu usług remontowo-budowlanych, wykonał przy użyciu własnych materiałów szereg robót remontowych dla pozwanego Kółka, za które nie otrzymał zapłaty. Roboty te dotyczyły remontu 41 kiosków Ruchu" na trasie pochodu 1-Majowego w L. i innych obiektów, w ramach umów zawartych przez inwestorów z pozwanym Kółkiem Rolniczym. Powód w toku procesu kilkakrotnie ograniczał powództwo i ostatnio domagał się zasądzenia 64 682 zł za robociznę i materiały przy remoncie kiosków, według wyliczenia zawartego w opinii biegłego, w tym kwoty 23 826 zł za roboty elektryczne w tych kioskach.