Orzeczenie
Wyrok SN z dnia 23 marca 1972 r., sygn. I PR 418/71
System pracy w relacji 12 godzin pracy 24 godziny przerwy jest korzystniejszy dla pracownika od systemu w relacji 812 godzin pracy i 12 godzin przerwy. Dlatego też nie jest wykluczone w tym systemie, który obowiązywał pracownika, wliczenie już cotygodniowego dnia wolnego w odpowiednio ukształtowany rozkład czasu pracy.
Przewodniczący: sędzia M. Wilewski. Sędziowie: M. Piekarski, S. Rejman (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu sprawy z powództwa Łucji G. przeciwko Zakładom Przemysłu Zapałczanego w G. o wynagrodzenie za pracę na skutek rewizji powódki od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Gdańsku z dnia 5 listopada 1971 r.,
1) uchylił zaskarżony wyrok w części dotyczącej wynagrodzenia za pracę w niedziele, które miały być wolne od pracy, i w tym zakresie przekazał sprawę Sądowi Wojewódzkiemu w Gdańsku do ponownego rozpoznania,