Uchwała SN z dnia 19 grudnia 1972 r., sygn. III CZP 57/71

Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego J. Bafia. Przewodniczący: Prezes Sądu Najwyższego J. Pawlak Sędziowie Sądu Najwyższego: W. Bryl, R. Czarnecki, H. Dąbrowski, S. Dmowski, A. Gola, J. Ignatowicz, W. Kuryłowicz, J. Majorowicz, W. Maruczyński, Z. Masłowski (sprawozdawca), E. Mielcarek, K. Olejniczak, K. Piasecki (sprawozdawca), J. Pietrzykowski, S. Rudnicki, J. Szachułowicz, Z. Trybulski, Z. Wasilkowska, F. Wesely. Protokolant: członek Biura Orzecznictwa SN, sędzia T. Nowak.

Sąd Najwyższy, z udziałem Zastępcy Prokuratora Generalnego PRL J. Krupińskiego oraz Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości T. Skóry, na wniosek Prokuratora Generalnego PRL z dnia 23 lipca 1971 r. na podstawie art. 28 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. Nr 11, poz. 54), uchwalił wytyczne wymiaru sprawiedliwości i praktyki sądowej w zakresie stosowania przepisów art. 412 k.c. i art. 197 k.p.c.