Postanowienie SN z dnia 26 kwietnia 1972 r., sygn. III CRN 20/72

Przy rozpoznawaniu sprawy o przysposobienie przez osoby zamieszkujące na stałe za granicą dziecka, które wychowuje się w rodzinie naturalnej, sąd powinien w sposób szczególnie wnikliwy rozważyć, że małoletni na skutek orzeczenia przysposobienia zostanie wyrwany z normalnie funkcjonującej i cieszącej się szacunkiem otoczenia rodziny naturalnej, jak również ze szkoły, w której osiąga dobre wyniki w nauce, i z otoczenia, w którym wyrósł, i zostanie przeniesiony da środowiska, z którym nie będzie mógł porozumieć się wskutek nieznajomości języka i odmiennych układów społecznych. W żadnym wypadku przysposobienie nie może być środkiem zmierzającym do osiągnięcia wyłącznie tylko celów majątkowych.