Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 10 października 1972 r., sygn. III CZP 6/72

Przewodniczący: Prezes SN J. Pawlak.

Sędziowie: W. Bryl (sprawozdawca), R. Czarnecki, J. Ignatowicz, W. Glabisz, J. Pietrzykowski, Z. Trybulski.

Sąd Najwyższy, z udziałem wiceprokuratora Prokuratury Generalnej PRL T. Potapowicza, po rozpoznaniu wniosku Prokuratora Generalnego PRL z dnia 4 stycznia 1972 r. o udzielenie odpowiedzi na następujące pytanie prawne:

Czy Zakład Ubezpieczeń Społecznych może domagać się od sprawcy czynu, który spowodował konieczność wypłaty zasiłku z tytułu czasowej niezdolności do pracy, zwrotu równowartości tego zasiłku?",uchwalił i postanowił wpisać do księgi zasad prawnych następującą zasadę prawną:

Zakład Ubezpieczeń Społecznych może domagać się w postępowaniu sądowym od sprawcy czynu, który spowodował wypłatą zasiłku z tytułu czasowej niezdolności do pracy, zwrotu wypłaconej kwoty.