Uchwała SN z dnia 20 grudnia 1972 r., sygn. III CZP 80/72

Przewodniczący: sędzia W. Brył (sprawozdawca). Sędziowie: S. Rudnicki, Z. Wasilkowska.

Sąd Najwyższy, w sprawie z powództwa Mariana P. przeciwko Państwowemu Zakładowi Ubezpieczeń Inspektorat Powiatowy w G. i Wojewódzkiemu Zakładowi Transportu WSS w K. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym następującego zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Katowicach postanowieniem z dnia 12 września 1972 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

Czy w świetle § 4 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 kwietnia 1968 r. w sprawie obowiązkowych ubezpieczeń komunikacyjnych (Dz. U. Nr 15, poz. 89), zmienionego przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 kwietnia 1971 r. (Dz. U. Nr 11, poz. 108), została wyłączona odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń z tytułu wypadku komunikacyjnego, mającego charakter wypadku przy pracy, również wówczas, gdy pojazd mechaniczny nie znajdował się ani w posiadaniu, ani w dyspozycji zakładu pracy, zatrudniającego w chwili wypadku poszkodowanego pracownika?",

postanowił udzielić następującej odpowiedzi:

Paragraf 4 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 kwietnia 1968 r. w sprawie obowiązkowych ubezpieczeń komunikacyjnych zarówno w brzmieniu pierwotnym (Dz. U. Nr 15, poz. 89), i jak i w brzmieniu zmienionym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 kwietnia 1971 r. (Dz. U. Nr 11, poz. 108) i nie wyłącza odpowiedzialności Państwowego Zakładu Ubezpieczeń z tytułu wypadku komunikacyjnego wobec poszkodowanego pracownika, któremu przysługują świadczenia na podstawie przepisów ustawy z dnia 23 stycznia 1968 r. o świadczeniach pieniężnych przysługujących w razie wypadku przy pracy (Dz. U. Nr 3, poz. 8), gdy wypadek został spowodowany przez pojazd nie będący w posiadaniu lub w dyspozycji zakładu pracy, który zatrudnia poszkodowanego pracownika.