Wyrok SN z dnia 8 lipca 1971 r., sygn. I PR 158/71

1.  Jeżeli z treści odwołania w sposób jednoznaczny wynika zamiar członka spółdzielni poddania decyzji o wykluczeniu kontroli w celu zmiany tej decyzji, to nie może mieć istotnego znaczenia, do jakiego organu spółdzielni jej członek zaadresował swe odwołanie, skoro odwołanie to zostało zgłoszone w otwartym terminie i w terminie dotarło do adresata, tj. do rady spółdzielni.

2.  Fakt otwarcia drogi sądowej pomimo niewyczerpania postępowania wewnątrzspółdzielczego nie świadczy o wadliwości z punktu widzenia merytorycznego samej decyzji czy uchwały rady spółdzielni o wykluczeniu i nie zwalnia sądu od obowiązku kontroli zaskarżonej uchwały z punktu widzenia jej zgodności z przepisami ustawy (art. 21 i 38 ustawy) lub statutu spółdzielni.

3.  Nieprzedstawienie przez zarząd (czy też przez radę) odwołania członka spółdzielni walnemu zgromadzeniu w terminie przewidzianym w statucie pociągnie za sobą tylko ten skutek, że z mocy art. 30 § 1 in fine ustawy o spółdzielniach kompetencje kontrolne merytorycznej zasadności uchwały o wykluczeniu przeszły z walnego zgromadzenia na sąd wojewódzki, który stał się wyłącznie właściwy do oceny, czy wskazane w uchwale przyczyny wykluczenia istniały i czy uzasadniały zastosowanie tej sankcji w świetle przepisów ustawy (art. 21) lub statutu spółdzielni.