Wyrok SN z dnia 21 października 1971 r., sygn. I PR 315/71

Okoliczność, że pracownik jest jedynym żywicielem rodziny, nie może stać na przeszkodzie do rozwiązania przez zakład pracy za wypowiedzeniem umowy o pracę zawartej na próbę, gdyż rozwiązanie takiej umowy z reguły nie jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Pogląd przeciwny prowadziłby do przekreślenia celu oraz społecznego sensu instytucji umowy o pracę zawartej na próbę. Instytucja ta bowiem ma służyć społecznej potrzebie sprawdzenia w okresie próbnym przydatności pracownika na określonym stanowisku, i to bez względu na jego stan majątkowy i rodzinny.

Przewodniczący: sędzia A. Szczurzewski.

Sędziowie: J. Tyszka (sprawozdawca), K. Zieliński.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu sprawy z powództwa Tadeusza P. przeciwko Przedsiębiorstwu Budownictwa Lądowo-i Wodno-Inżynieryjnego Hydrobudowa 6" w W. o wydanie świadectwa pracy i opinii, dopuszczenie do pracy i odszkodowanie, na skutek rewizji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego dla m. st. Warszawy z dnia 4 maja 1971 r., uchylił zaskarżony wyrok w części oddalającej powództwo o odszkodowanie za pozostawanie powoda bez pracy i sprawę w tym zakresie przekazał Sądowi Wojewódzkiemu dla m. st. Warszawy do ponownego rozpoznania, po tym rewizję oddalił.