Postanowienie SN z dnia 14 grudnia 1971 r., sygn. III CRN 372/71

Jeżeli udział jednego ze współwłaścicieli nieruchomości rolnej był obciążony prawem dożywocia, a w wyniku zniesienia współwłasności cała ta nieruchomość przypadła na własność drugiemu współwłaścicielowi, jego odpowiedzialność rzeczowa i osobista względem dożywotnika przedstawia się podobnie jak przy zbyciu nieruchomości obciążonej dożywociem (art. 910 § 2 k.c.). Jako właściciel nieruchomości, ponosi on odpowiedzialność względem dożywotnika za świadczenia wymagalne w przyszłości. Dożywotnik natomiast, gdyby mu to nie odpowiadało, może domagać się zamiany prawa dożywocia na dożywotnią rentę odpowiadającą wartości tego prawa (art. 914 k.c.).

Nie może jednak ani dożywotnik, ani aktualny właściciel całej nieruchomości żądać rozwiązania umowy o dożywocie (art. 913 § 2 k.c.), wracając w ten sposób do współwłasności, a to wobec jej zniesienia prawomocnym orzeczeniem sądu.

Przewodniczący: sędzia B. Łubkowski. Sędziowie: Z. Wasilkowska, W. Markowski (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym sprawy z wniosku Jana R. o dział spadku po Władysławie R. i zniesienie współwłasności, na skutek rewizji nadzwyczajnej Prokuratora Generalnego PRL od postanowienia Sądu Wojewódzkiego dla Woj. Warszawskiego w Warszawie z dnia 21 stycznia 1971 r.,