Wyrok SN z dnia 3 lutego 1970 r., sygn. I PR 422/69

Obowiązek stosowania bezpiecznych metod pracy nie ma charakteru jednostronnego, lecz ciąży również na pracowniku w takim stopniu, w jakim odpowiada to jego przeszkoleniu w zakresie wykonywanej pracy, nabytemu doświadczeniu oraz związanej z tym świadomości o ewentualnym zagrożeniu w razie niezachowania obowiązujących w tym zakresie zasad lub przepisów. Niedopełnienie tego obowiązku przez pracownika, jeżeli pozostaje w związku z wypadkiem, uzasadnia przyjęcie przyczynienia się do szkody samego pracownika.

Przewodniczący: sędzia J. Krzyżanowski (sprawozdawca). Sędziowie: M. Piekarski, K. Zieliński.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy z powództwa Heleny K. i Franciszka K. przeciwko Wojewódzkiemu Przedsiębiorstwu Robót Inżynieryjnych Gospodarki Komunalnej Nr 2 w W. o odszkodowanie, na skutek rewizji powodów od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Bydgoszczy-Ośrodek w Toruniu z dnia 19 listopada 1969 r.,

zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że zasądzone w pkt I sentencji na rzecz powodów kwoty po 10 000 zł podwyższył do kwot po 15000 zł dla każdego z nich z 8% od 29.1.1968 r., a zasądzoną w pkt III sentencji rentę po 700 zł dla powódki Heleny K. przyznał od dnia 23.X. 1967 r. z 8% od dnia płatności każdej raty począwszy od 29.1.1968 r.; poza tym rewizję oddalił.