Uchwała SN z dnia 16 stycznia 1970 r., sygn. III CZP 101/69

Przewodniczący: sędzia Z. Masłowski. Sędziowie: J. Ignatowicz (sprawozdawca), H. Dąbrowski.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Heleny i Aleksandra małż. S. przeciwko Genowefie K., Franciszce K., Bronisławie Ł. i Helenie B. o eksmisję z nieruchomości, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Kielcach Ośrodek Zamiejscowy w Radomiu postanowieniem z dnia 17 października 1969 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

Czy brak określenia w decyzji administracyjnej elementów przyszłej umowy o oddanie terenu w użytkowanie wieczyste, wymienionych w art. 239 i 240 k.c., powoduje niezgodność takiej decyzji, a tym samym i zawartej na jej podstawie umowy, z ustawą o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (art. 18 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. Nr 32, poz. 159) oraz czy niezgodność taka pociąga za sobą bezwzględną nieważność takiej umowy (art. 58 § 1 k.c.)?"

uchwalił:

Do koniecznych elementów decyzji organu gospodarki komunalnej i mieszkaniowej prezydium właściwej rady narodowej o oddaniu terenu państwowego w użytkowanie wieczyste należy określenie osoby wieczystego użytkownika, przedmiotu wieczystego użytkowania oraz istotnych warunków umowy wieczystego użytkowania, do których należą: przeznaczenie gruntu oddanego w wieczyste użytkowanie, czas trwania tego prawa, jeżeli ma ono trwać krócej aniżeli 99 lat, i opłata, jaką ma uiszczać użytkownik wieczysty; decyzja ta czyni zadość wymaganiu określenia wymienionych warunków także wtedy, gdy można je ustalić w drodze jej tłumaczenia. Pominięcie w decyzji któregokolwiek z powyższych elementów powoduje nieważność umowy wieczystego użytkowania zawartej na jej podstawie.