Postanowienie SN z dnia 4 września 1969 r., sygn. I CR 422/69

Nie można z reguły wyłączyć uprawnienia do wszczęcia postępowania o stwierdzenie nabycia spadku bądź o uchylenie lub zmianę postanowienia wydanego w tym przedmiocie także ze strony osób, które byłyby dopiero powołane do spadku po danym spadkodawcy, gdyby kto inny nie był spadkobiercą. Wspomniane osoby miałyby to uprawnienie przede wszystkim wtedy, gdyby same rościły prawa do danego spadku w charakterze spadkobierców. Miałyby to uprawnienie także wtedy, gdyby nie roszcząc własnych praw do spadku, były zainteresowane, np. wobec wierzycieli spadku, w wykazaniu, że nie one, lecz kto inny jest spadkobiercą.

Przewodniczący: sędzia J. Majorowicz.

Sędziowie: W. Markowski (sprawozdawca), Z. Trybulski.

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym wniosku Genowefy K. o uchylenie stwierdzenia nabycia spadku, na skutek rewizji wnioskodawczyni od postanowienia Sądu Powiatowego w Gdańsku z dnia 14 marca 1969 r.,