Wyrok SN z dnia 7 lutego 1968 r., sygn. I PR 445/67

Przepisy prawne i postanowienia układu zbiorowego pracy w budownictwie nie określają, w jaki sposób należy obliczyć wynagrodzenie członka rady zwolnionego od czynności zawodowych wtedy, gdy członek rady przez kilka kadencji zostaje Wybrany do rady zakładowej. W wypadku takim należy postępować w ten sposób, jakby pracownik w każdej kolejnej kadencji rady zakładowej został wybrany po raz pierwszy, i za podstawę ustalenia wysokości należnego wynagrodzenia brać odpowiedni okres przewidziany w § 52 układu zbiorowego pracy. Ponieważ jednak pracownik bezpośrednio przed następnym wyborem do rady zakładowej nie pracował zawodowo (w związku z czym nie można określić wprost indywidualnych jego zarobków), przeto za podstawę obliczenia należnego mu pełnego wynagrodzenia należy brać średnią wynagrodzenia pracowników o tym samym zaszeregowaniu osobistym, zatrudnionych na stanowiskach i w komórce organizacyjnej, w której członek rady pracował przed zwolnieniem od pracy zawodowej, przy czym jego wynagrodzenie w żadnym razie nie mogłoby być niższe od wynagrodzenia ustalonego przy pierwszym wyborze do rady zakładowej.