Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 17 stycznia 1968 r., sygn. III PZP 23/67

Przewodniczący: sędzia K. Marowski. Sędziowie: J. Krzyżanowski, W. Winawer, Z. Stypulkowski, (sprawozdawca), A. Szczurzewski, W. Formański, J. Tyszka.

Sąd Najwyższy, po wysłuchaniu wniosku wiceprokuratora Prokuratury Generalnej PRL, rozpoznał w dniu 17 stycznia 1968 r. na posiedzeniu jawnym wniosek Ministra Sprawiedliwości, zgłoszony na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy o Sądzie Najwyższym i skierowany przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego pod rozpoznanie składu siedmiu sędziów Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, o podjęcie uchwały zawierającej odpowiedź na następujące pytanie prawne:

Czy w razie nie zorganizowania przez zakład pracy na swoim terenie łaźni dla pracowników i niedostarczenia pracownikom bezpłatnych biletów do łaźni miejskiej przysługuje pracownikom wobec zakładu pracy roszczenie o ekwiwalent pieniężny, stanowiący równowartość ceny takich biletów?"