Wyrok SN z dnia 1 września 1967 r., sygn. II PR 318/67

Przy określaniu renty wyrównawczej nie bierze się za podstawę przeciętnego, statystycznego zarobku pracownika pełniącego taką samą funkcję i o tych samych kwalifikacjach, jeżeli ten zarobek jest niższy od osiąganego przez pracownika poszkodowanego wskutek wypadku, chyba że zostanie wykazane, że z przyczyn niezależnych od osobistych właściwości poszkodowanego również jego zarobek w najbliższym czasie uległby obniżce.

Przewodniczący: sędzia S. Rejman.

Sędziowie: W. Winawer, W. Formański (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Jerzego S. przeciwko Kopalni Węgla Kamiennego w Z. o odszkodowanie, na skutek rewizji pozwanej Kopalni od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z dnia 19 maja 1957 r.,