Uchwała SN z dnia 3 stycznia 1967 r., sygn. III PZP 38/66

Przewodniczący: sędzia J. Szczerski. Sędziowie: S. Rejman (sprawozdawca), M. Wilewski.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Franciszka B. przeciwko PKP DOKP w P. o rentę wyrównawczą, po rozpoznaniu zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Poznaniu postanowieniem z dnia 4 listopada 1966 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

Czy w wypadku odszkodowania dochodzonego na podstawie art. 24 dekretu o p.z.e. (jedn. tekst: Dz. U. z 1958 r. Nr 23, poz. 97), przez osobę, która ma order uprawniający ją do otrzymania 25%t dodatku do renty, należy przyjąć jako podstawę obliczenia renty wyrównawczej należną tej osobie rentę starczą lub inwalidzką w wysokości zwiększonej o wspomniany dodatek, czy też w wysokości normalnej bez uwzględnienia tego dodatku?"