Uchwała SN z dnia 21 sierpnia 1967 r., sygn. III PZP 22/67

Przewodniczący: sędzia K. Marowski. Sędziowie: S. Rejman, M. Wilewski (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Wiesława S. przeciwko Przedsiębiorstwu Robót Inżynieryjnych w K. o wynagrodzenie za pracę, po rozpoznaniu zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Katowicach postanowieniem z dnia 6 kwietnia 1967 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

Czy zasady premiowania wprowadzone uchwałą Nr 131 Rady Ministrów z dnia 4.V.1964 r. w sprawie premiowania  pracowników umysłowych w państwowych przedsiębiorstwach budowlano-montażowych (M.P. Nr 32, poz. 139) i wydanym na jej podstawie zarządzeniem nr 111 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 6.VI.1964 r. (Dz. U. M.B. i P.M.B. Nr 9, poz. 23) powinny mieć zastosowanie do radcy prawnego, którego wynagrodzenie zostało ustalone umownie według zasad zawartych w uchwale nr 400 Rady Ministrów z dnia 10.XII.1963 r. w sprawie zasad wynagradzania radców prawnych i referentów prawnych w przedsiębiorstwach państwowych, zjednoczeniach oraz w bankach państwowych (M.P. Nr 94, poz. 438), a w razie odpowiedzi twierdzącej - czy zmiana ta, w wyniku której następowałoby obniżenie pobieranej premii, powinna podlegać wypowiedzeniu?"