Postanowienie SN z dnia 17 listopada 1967 r., sygn. I PZ 66/67

Pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 4.VI.1955 r. IV CZ 92/53 (OSN z 1955 r. poz. 95), że jeżeli nie ma podstaw do uznania wskazanej przez powoda kwalifikacji roszczeń za oczywiście błędną, to przewodniczący nie powinien przyjmować kwalifikacji odmiennej i żądać w związku z tym opłat zachował swą aktualność także w świetle obowiązujących obecnie przepisów proceduralnych (art. 111 § 1 i 120 § 1 k.p.c.).