Wyrok SN z dnia 22 marca 1967 r., sygn. III URN 2/67

Przepisy dekretu z dn. 20.VII.1964 r. o amnestii (Dz. U. Nr 27, poz. 174) nie unicestwiają skutków zwolnienia oficera z wojskowej służby zawodowej w razie skazania prawomocnym wyrokiem na karę pozbawienia wolności (art. 56 pkt 6 ustawy z dnia 13.XII.1957 r. o służbie wojskowej oficerów Sił Zbrojnych Dz. U. z 1958 r. Nr 2, poz. 5), w konsekwencji więc zwolniony na tej podstawie oficer ma prawo do renty za wysługę lat w wysokości tylko 50% kwoty obliczonej stosownie do art. 15 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 13.XII.1957 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i nadterminowych oraz ich rodzin (jednolity tekst: Dz. U. z 1963 r. Nr 55, poz. 299), chyba że zostałby spełniony warunek określony w art. 15 ust. 4 tej ustawy.

Przewodniczący: sędzia S. Graban. Sędziowie; W. Glabisz (sprawozdawca), Z. Stypułkowska, A. Szczurzewski, J. Tyszka.