Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 21 listopada 1967 r., sygn. III PZP 37/67

Przewodniczący: Prezes Z. Opuszyński. Sędziowie: W. Formański (sprawozdawca), K. Marowski, Z. Masłowski, M. Piekarski, Z. Trybulski, J. Tyszka.

Sąd Najwyższy, po wysłuchaniu wniosku wiceprokuratora Generalnej Prokuratury PRL w sprawie z powództwa Czesława M. przeciwko Wojskowym Zakładom Motoryzacyjnym Nr 2 w Ł. o odszkodowanie i po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym przekazanego przez skład trzech sędziów Sądu Najwyższego postanowieniem z dnia 7 sierpnia 1967 r. następującego zagadnienia prawnego:

Czy prawomocne rozstrzygnięcie sądu o zadośćuczynieniu wyłącza możność skutecznego dochodzenia dodatkowej sumy z tego tytułu, jeżeli po uprawomocnieniu się wyroku nastąpiło znaczne, nieprzewidziane pogorszenie stanu zdrowia poszkodowanego, pozostające w normalnym związku przyczynowym ze zdarzeniem, które było podstawą poprzedzającą rozstrzygnięcie?"