Wyrok SN z dnia 6 kwietnia 1967 r., sygn. I PR 81/67

Zatrudnienie więźnia u osoby trzeciej nie wyłącza odpowiedzialności Skarbu Państwa na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1956 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 243) za szkodę, jakiej doznał wskutek wypadku przy pracy, jeżeli funkcjonariusze więzienni zaniedbali swych obowiązków z racji nadzoru nad więźniami.

Przewodniczący: sędzia J. Tyszka. Sędziowie: K. Piasecki (sprawozdawca), K. Wieruszewski.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Zygfryda M. przeciwko Skarbowi Państwa-Ośrodek Pracy Więźniów w S. o odszkodowanie, na skutek rewizji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Szczecinie z dnia 15 lipca 1966 r.,

uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Wojewódzkiemu w Szczecinie do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Powód Zygfryd M. wniósł o zasądzenie od Skarbu Państwa-Ośrodka Pracy Więźniów w S. 20 000 zł tytułem zadośćuczynienia za cierpienia fizyczne i krzywdę moralną, doznane w wyniku wypadku przy pracy, któremu uległ w toku odbywania kary pozbawienia wolności w pozwanym Ośrodku w dniu 8 lipca 1963 r. Powód początkowo podawał, że w czasie wypadku doznał ogólnych obrażeń ciała, a mianowicie lewego boku, głowy i prawej ręki, wskutek czego odczuwał bóle boku i okolicy lewej nerki, oraz wystąpiło u niego upośledzenie zginania prawego łokcia i uraz do pracy na wysokości. W toku dalszego procesu powód uzasadnił swe żądanie nadto utratą słuchu na lewe ucho i utratą 8 zębów, co miało pozostawać w związku przyczynowym z jego wypadkiem przy pracy.