Wyrok SN z dnia 28 sierpnia 1967 r., sygn. I PR 256/67

Przepisy bhp mają chronić zdrowie i zdolność produkcyjną pracowników w interesie społecznym, wobec czego nawet rezygnacja pracownika z ochrony swego zdrowia, wynikająca z chęci utrzymania wyższych zarobków, nie może usprawiedliwiać dalszego zatrudnienia go w warunkach szkodliwych dla jego zdrowia.

Przewodniczący: sędzia M. Piekarski (sprawozdawca). Sędziowie: K. Marowski, W. Winawer.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Leona K. przeciwka Hucie W. w W. o odszkodowanie, na skutek rewizji obu stron od wyroku Sądu Wojewódzkiego dla m. st. Warszawy w Warszawiez dnia 19 stycznia 1967 r.,  - obie rewizje oddalił.

Uzasadnienie:

Powód domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanej Huty I 000 zł miesięcznie renty wyrównawczej oraz kwoty 4500 zł jako renty zaległej albo kwoty 120000 zł renty skapi-talizowanej", a nadto 10 000 zł zadośćuczynienia cierpienia fizyczne i krzywdę moralną. Powód twierdził, że na skutek złych warunków pracy w pozwanej Hucie, która zmuszała go także do pracy w godzinach nadliczbowych, stracił zdolność do zarobkowania.