Wyrok SN z dnia 5 grudnia 1967 r., sygn. II PR 438/67

Roszczenia odszkodowawcze w art. 24 dekretu o p.z.e. mogą przysługiwać pracownikowi, chociażby nie został uznany za inwalidę w rozumieniu przepisów normujących warunki uzyskania świadczeń ubezpieczeniowych.

Przewodniczący: sędzia W. Formański (sprawozdawca). Sędziowie: Z. Kapitaniak, S. Rejman.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Mariana W. przeciwko Przedsiębiorstwu Budowy Pieców Przemysłowych w B. o odszkodowanie, na skutek rewizji pozwanego przedsiębiorstwa od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z dnia 30 czerwca 1967 r.,

oddalił rewizję.

Uzasadnienie

Powód, zatrudniony w Hutniczym Przedsiębiorstwie Remontowym w G. w charakterze murarza, został w czerwcu 1959 wraz z grupą innych murarzy oddelegowany do pracy w pozwanym Przedsiębiorstwie Budowy Pieców Przemysłowych w B. W dniu 27.VI.1959 r., podczas pracy wykonywanej na zlecenie pozwanego Przedsiębiorstwa przy budowie komina w Hucie Z", powód uległ nieszczęśliwemu wypadkowi, mianowicie spadł na ziemię z wysokości około 9 metrów i doznał złamania szyjki kości udowej prawej oraz stłuczenia nosa. Twierdząc, że wypadek nastąpił z winy pozwanego Przedsiębiorstwa wskutek nieprawidłowego obmurowania włazów i braku liny bezpieczeństwa służącej do przytrzymywania się, powód żądał zadośćuczynienia za cierpienia fizyczne i krzywdę moralną, wyrównania strat w okresie pobierania zasiłku chorobowego, zwrotu wydatków na lepsze dożywianie się oraz renty uzupełniającej, począwszy od dnia 22 marca 1960 r.