Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 31 marca 1967 r., sygn. III PZP 10/67

Przewodniczący: Prezes Z. Omiszyński. Sędziowie: K. Marowski, K. Piasecki, M. Piekarski, J. Szczerski, M. Wilewski, J. Tyszka (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po wysłuchaniu wniosku wiceprokuratora Generalnej Prokuratury PRL, rozpoznał wniosek Ministra Sprawiedliwości zgłoszony na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy o Sądzie Najwyższym i skierowany przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego pod rozpoznanie składu siedmiu sędziów Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych o podjęcie uchwały zawierającej odpowiedź na następujące pytanie prawne:

Czy sprawami ze stosunku pracy w rozumieniu art. XII przep. wprow. k.p.c. są jedynie sprawy o roszczenia pracownika ze stosunku pracy" w rozumieniu art. 459 § 1 k.p.c. oraz sprawy ze stosunku pracy", w których pracownik jest stroną pozwaną (art. 477 k.p.c.), czy też zamieszczone w art. XII przep. wprow. k.p.c. określenie sprawy ze stosunku pracy" jest szersze i obejmuje również sprawy o naprawienie szkód wyrządzonych pracownikowi przez zakład pracy oraz sprawy przewidziane w art. 459 § 2 k.p.c.?"