Postanowienie SN z dnia 21 czerwca 1967 r., sygn. II CZ 51/67

Sąd pozwu głównego jest właściwy do rozpoznania pozwu wzajemnego wtedy, gdy jest rzeczowo właściwy dla obu powództw bądź gdy sądem pozwu głównego jest sąd wojewódzki.

Natomiast w sytuacji przewidzianej w zdaniu drugim § 2 art. 204 k.p.c. sądem wojewódzkim, któremu sąd powiatowy powinien przekazać całą sprawę do rozpoznania, jest sąd wojewódzki właściwy do rozpoznania powództwa wzajemnego stosownie do ogólnych reguł k.p.c. o właściwości miejscowej sądów.

Przewodniczący: sędzia Z. Wasilkowska. Sędziowie: W. Kurylowicz, W. Markowski (sprawozdawca).

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa Skarbu PaństwaPrezydium WRŃ (Wydział Finansowy) w O. przeciwko Stanisławie S. o 3 000 zł, na skutek zażalenia pozwanej na postanowienie Sądu Wojewódzkiego w Krakowie z dnia 14 grudnia 1966 r.,